In dit blog wil ik een verhaal met je delen van circa 130 jaar geleden.
In het verhaal proberen een eenvoudig geklede man en zijn vrouw een afspraak te maken met de president van de universiteit van Harvard. De secretaresse van de president oordeelde onmiddellijk dat dergelijke provinciaaltjes niets te zoeken hadden op Harvard, en vertelde hen dat de president het te druk had om hen te ontmoeten. Toen ze beslist wilden wachten, besefte de secretaresse dat ze een afspraak met hen zou moeten maken, omdat ze anders de hele dag zouden blijven.
Toen het echtpaar eindelijk toegelaten werd tot het kantoor van de president, legde de vrouw meteen uit dat hun zoon een jaar op Harvard had gezeten en er gelukkig was geweest. Hij was omgekomen bij een ongeval, en het echtpaar wilde een monument voor hem oprichten op het terrein van de universiteit.
De president verwierp het voorstel onmiddellijk en legde uit dat Harvard eruit zou gaan zien als een begraafplaats als iedereen een monument zou oprichten voor overleden ex-studenten. De vrouw legde uit dat zij Harvard een gebouw wilden geven, en geen monument. De president sloeg zijn ogen ten hemel en zei tegen het echtpaar dat zij vast niet wisten hoe duur gebouwen waren. Hij vroeg hen of zij zich realiseerden dat de gebouwen van Harvard meer dan zeveneneenhalf miljoen dollar kostten.
Toen het echtpaar het kantoor verliet zei de vrouw tegen haar echtgenoot, binnen gehoorsafstand van de president: “Als een universiteit oprichten zo goedkoop is, moeten we er misschien zelf maar eentje beginnen”. Meneer en mevrouw Leland Stanford verlieten Harvard die dag en reisden naar Palo Alto in Californië, waar zij de beroemde universiteit van Stanford oprichtten, ter nagedachtenis aan hun zoon.
Het verhaal komt uit het boek De kracht van Luisteren van Larry Barker en Kittie Watson en het waarheidsgehalte ervan wordt op de website van Stanford ontkracht. Echter, het verhaal illustreert wel treffend de mogelijke gevolgen van bevooroordeeld luisteren.
Heb jij weleens iets geks meegemaakt als gevolg van slecht luisteren?
Laat het hier weten.
Voor 2014 wens ik je een luisterend oor.
Hartelijke groet,
Stef de Beurs
Het is een mooi verhaal en geeft goed weer hoe snel veel mensen oordelen. Toch is het handig om een goed of slecht gevoel te hebben over een situatie. Het kan veel tijd schelen als je op je intuïtie kan vertrouwen. Ik denk dat velen niet meer naar hun intuïtie luisteren.
Bedankt voor je reactie, Joyce.
Inderdaad, intuïtie, intuïtie, intuïtie !!!
Hartelijke groet,
Stef
Mooi stukje uit het boek, mensen horen het wel, maar luisteren niet!
Als ze het willen horen; luisteren ze wel!
Komt vaak genoeg voor in de praktijk!
Gr. Jeroen
Bedankt voor je reactie, Jeroen, mooie woordspelingen.
Hartelijke groet,
Stef